tytułowy

Polish

Etymology

From tytuł +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɨ.tuˈwɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: ty‧tu‧ło‧wy

Adjective

tytułowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) title, eponymous (of, relating to, or being the person or entity after which something or someone is named)

   bohater tytułowy ― title character

   strona tytułowa ― title page

Declension

Declension of tytułowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	tytułowy		tytułowa	tytułowe	tytułowi	tytułowe
genitive	tytułowego		tytułowej	tytułowego	tytułowych
dative	tytułowemu		tytułowej	tytułowemu	tytułowym
accusative	tytułowego	tytułowy	tytułową	tytułowe	tytułowych	tytułowe
instrumental	tytułowym		tytułową	tytułowym	tytułowymi
locative	tytułowym		tytułowej	tytułowym	tytułowych

Further reading

• tytułowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tytułowy in Polish dictionaries at PWN