uittaa

Finnish

Etymology

A causative verb from uida +‎ -ttaa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈui̯tːɑːˣ/, [ˈui̯t̪ːɑ̝ː(ʔ)]
• Rhymes: -uitːɑː
• Syllabification^(key): uit‧taa

Verb

uittaa

1. (transitive) to make (sb/sth) swim
2. (transitive) to dip
3. (transitive, forestry) to transport (timber) by floating along bodies of water; drive logs
4. (transitive, dialectal, South Ostrobothnia, Middle Ostrobothnia) To overflow or spill liquid at an unintended spot of a container, typically at the edges of a spout

   Katto nyt, kun se sun kannus uittaa!

   Look out, that jug is spilling [while you're pouring the liquid from it]!

   Mahtaako tämä kannu uittaa paljon kaataessa?

   Will this jug spill a lot when you pour from it?

Conjugation

Inflection of uittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		uitan	en uita	1st sing.	olen uittanut	en ole uittanut
2nd sing.		uitat	et uita	2nd sing.	olet uittanut	et ole uittanut
3rd sing.		uittaa	ei uita	3rd sing.	on uittanut	ei ole uittanut
1st plur.		uitamme	emme uita	1st plur.	olemme uittaneet	emme ole uittaneet
2nd plur.		uitatte	ette uita	2nd plur.	olette uittaneet	ette ole uittaneet
3rd plur.		uittavat	eivät uita	3rd plur.	ovat uittaneet	eivät ole uittaneet
passive		uitetaan	ei uiteta	passive	on uitettu	ei ole uitettu
past tense				pluperfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		uitin	en uittanut	1st sing.	olin uittanut	en ollut uittanut
2nd sing.		uitit	et uittanut	2nd sing.	olit uittanut	et ollut uittanut
3rd sing.		uitti	ei uittanut	3rd sing.	oli uittanut	ei ollut uittanut
1st plur.		uitimme	emme uittaneet	1st plur.	olimme uittaneet	emme olleet uittaneet
2nd plur.		uititte	ette uittaneet	2nd plur.	olitte uittaneet	ette olleet uittaneet
3rd plur.		uittivat	eivät uittaneet	3rd plur.	olivat uittaneet	eivät olleet uittaneet
passive		uitettiin	ei uitettu	passive	oli uitettu	ei ollut uitettu
conditional mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		uittaisin	en uittaisi	1st sing.	olisin uittanut	en olisi uittanut
2nd sing.		uittaisit	et uittaisi	2nd sing.	olisit uittanut	et olisi uittanut
3rd sing.		uittaisi	ei uittaisi	3rd sing.	olisi uittanut	ei olisi uittanut
1st plur.		uittaisimme	emme uittaisi	1st plur.	olisimme uittaneet	emme olisi uittaneet
2nd plur.		uittaisitte	ette uittaisi	2nd plur.	olisitte uittaneet	ette olisi uittaneet
3rd plur.		uittaisivat	eivät uittaisi	3rd plur.	olisivat uittaneet	eivät olisi uittaneet
passive		uitettaisiin	ei uitettaisi	passive	olisi uitettu	ei olisi uitettu
imperative mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		—	—	1st sing.	—	—
2nd sing.		uita	älä uita	2nd sing.	—	—
3rd sing.		uittakoon	älköön uittako	3rd sing.	olkoon uittanut	älköön olko uittanut
1st plur.		uittakaamme	älkäämme uittako	1st plur.	—	—
2nd plur.		uittakaa	älkää uittako	2nd plur.	—	—
3rd plur.		uittakoot	älkööt uittako	3rd plur.	olkoot uittaneet	älkööt olko uittaneet
passive		uitettakoon	älköön uitettako	passive	olkoon uitettu	älköön olko uitettu
potential mood
present				perfect
person		positive	negative	person	positive	negative
1st sing.		uittanen	en uittane	1st sing.	lienen uittanut	en liene uittanut
2nd sing.		uittanet	et uittane	2nd sing.	lienet uittanut	et liene uittanut
3rd sing.		uittanee	ei uittane	3rd sing.	lienee uittanut	ei liene uittanut
1st plur.		uittanemme	emme uittane	1st plur.	lienemme uittaneet	emme liene uittaneet
2nd plur.		uittanette	ette uittane	2nd plur.	lienette uittaneet	ette liene uittaneet
3rd plur.		uittanevat	eivät uittane	3rd plur.	lienevät uittaneet	eivät liene uittaneet
passive		uitettaneen	ei uitettane	passive	lienee uitettu	ei liene uitettu
Nominal forms
infinitives				participles
		active	passive		active	passive
1st		uittaa		present	uittava	uitettava
long 1st1		Possessive forms Person sing. plur. 1st uittaakseni uittaaksemme 2nd uittaaksesi uittaaksenne 3rd uittaakseen uittaaksensa		past	uittanut	uitettu
2nd	inessive2	uittaessa	uitettaessa	agent3	uittama
		Possessive forms Person sing. plur. 1st uittaessani uittaessamme 2nd uittaessasi uittaessanne 3rd uittaessaan uittaessansa		negative	uittamaton
	instructive	uittaen	—	1) Used only with a possessive suffix. 2) Usually with a possessive suffix (active only). 3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms. 4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details). * The third-person singular indicative form uittaa does not exhibit final gemination, unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.
3rd	inessive	uittamassa	—
	elative	uittamasta	—
	illative	uittamaan	—
	adessive	uittamalla	—
	abessive	uittamatta	—
	instructive	uittaman	uitettaman
4th4	verbal noun	uittaminen
5th1		Possessive forms Person sing. plur. 1st uittamaisillani uittamaisillamme 2nd uittamaisillasi uittamaisillanne 3rd uittamaisillaan uittamaisillansa

Derived terms

nouns

• uittaja
• uitto

 

verbs

• uitella

 

Further reading

• “uittaa”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03

Anagrams

• tautia