ukontuuca
Ingrian edit
Etymology edit
From ukon (“of thunder”) + tuuca (“raincloud”).
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈukonˌtuːt͡ʃɑ/, [ˈuko̞nˌtuːt͡ʃ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈukonˌtuːt͡ʃɑ/, [ˈuɡ̊o̞nˌtuːt͡ʃɑ]
- Rhymes: -uːt͡ʃ, -uːt͡ʃɑ
- Hyphenation: u‧kon‧tuu‧ca
Noun edit
ukontuuca
Declension edit
Declension of ukontuuca (type 3/koira, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ukontuuca | ukontuucat |
genitive | ukontuucan | ukontuuciin |
partitive | ukontuucaa | ukontuucia |
illative | ukontuucaa | ukontuucii |
inessive | ukontuucaas | ukontuuciis |
elative | ukontuucast | ukontuucist |
allative | ukontuucalle | ukontuucille |
adessive | ukontuucaal | ukontuuciil |
ablative | ukontuucalt | ukontuucilt |
translative | ukontuucaks | ukontuuciks |
essive | ukontuucanna, ukontuucaan | ukontuucinna, ukontuuciin |
exessive1) | ukontuucant | ukontuucint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Synonyms edit
References edit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 620