Hungarian edit

 ulti on Hungarian Wikipedia

Etymology edit

Clipping of ultimó.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈulti]
  • Hyphenation: ul‧ti
  • Rhymes: -ti

Noun edit

ulti (plural ultik)

  1. Hungary's ultimate national trick-taking card game for three players.
  2. The achievement of winning the last trick with the seven of trumps in the game of ulti.

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative ulti ultik
accusative ultit ultikat
dative ultinak ultiknak
instrumental ultival ultikkal
causal-final ultiért ultikért
translative ultivá ultikká
terminative ultiig ultikig
essive-formal ultiként ultikként
essive-modal
inessive ultiban ultikban
superessive ultin ultikon
adessive ultinál ultiknál
illative ultiba ultikba
sublative ultira ultikra
allative ultihoz ultikhoz
elative ultiból ultikból
delative ultiról ultikról
ablative ultitól ultiktól
non-attributive
possessive - singular
ultié ultiké
non-attributive
possessive - plural
ultiéi ultikéi
Possessive forms of ulti
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. ultim ultijaim
2nd person sing. ultid ultijaid
3rd person sing. ultija ultijai
1st person plural ultink ultijaink
2nd person plural ultitok ultijaitok
3rd person plural ultijuk ultijaik

Derived terms edit

(Compound words):

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading edit

  • ulti in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Latin edit

Participle edit

ultī

  1. inflection of ultus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular