uosobienie

Polish

Etymology

From uosobić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.ɔ.sɔˈbjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧o‧so‧bie‧nie

Noun

uosobienie n

1. verbal noun of uosobić
2. personification (person, thing or name typifying a certain quality or idea)

   Synonyms: personifikacja, wcielenie

3. (rhetoric) personification (literary device)

   Synonym: personifikacja

Declension

Declension of uosobienie

	singular	plural
nominative	uosobienie	uosobienia
genitive	uosobienia	uosobień
dative	uosobieniu	uosobieniom
accusative	uosobienie	uosobienia
instrumental	uosobieniem	uosobieniami
locative	uosobieniu	uosobieniach
vocative	uosobienie	uosobienia

Related terms

verbs

• uosabiać
• uosobić

 

Further reading

• uosobienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uosobienie in Polish dictionaries at PWN