Catalan edit

Etymology edit

Borrowed from Latin usurpāre.

Pronunciation edit

Verb edit

usurpar (first-person singular present usurpo, first-person singular preterite usurpí, past participle usurpat)

  1. to usurp

Conjugation edit

Related terms edit

Galician edit

Etymology edit

Attested since the 15th century. Latin usurpō.

Pronunciation edit

Verb edit

usurpar (first-person singular present usurpo, first-person singular preterite usurpei, past participle usurpado)

  1. to usurp

Conjugation edit

Related terms edit

References edit

  • usurpar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • usurp” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • usurpar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • usurpar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • usurpar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

Occitan edit

Etymology edit

From Latin usurpō.

Pronunciation edit

  • (file)

Verb edit

usurpar

  1. to usurp

Conjugation edit

Related terms edit

Further reading edit

Portuguese edit

Etymology edit

From Latin ūsūrpāre.

Pronunciation edit

 
 

  • Hyphenation: u‧sur‧par

Verb edit

usurpar (first-person singular present usurpo, first-person singular preterite usurpei, past participle usurpado)

  1. to usurp

Conjugation edit

Related terms edit

Spanish edit

Etymology edit

From Late Old Spanish usurpar, borrowed from Latin ūsūrpāre.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /usuɾˈpaɾ/ [u.suɾˈpaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: u‧sur‧par

Verb edit

usurpar (first-person singular present usurpo, first-person singular preterite usurpé, past participle usurpado)

  1. (transitive) to usurp

Conjugation edit

Related terms edit

Further reading edit