usurpatrix
English edit
Etymology edit
Borrowed from Latin usurpatrix.
Noun edit
usurpatrix
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /uː.suːrˈpaː.triːks/, [uːs̠uːrˈpäːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /u.surˈpa.triks/, [us̬urˈpäːt̪riks]
Noun edit
ūsūrpātrīx f (genitive ūsūrpātrīcis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ūsūrpātrīx | ūsūrpātrīcēs |
Genitive | ūsūrpātrīcis | ūsūrpātrīcum |
Dative | ūsūrpātrīcī | ūsūrpātrīcibus |
Accusative | ūsūrpātrīcem | ūsūrpātrīcēs |
Ablative | ūsūrpātrīce | ūsūrpātrīcibus |
Vocative | ūsūrpātrīx | ūsūrpātrīcēs |
Descendants edit
- → English: usurpatrix
- → French: usurpatrice (learned)
- → Italian: usurpatrice (learned)
References edit
- “usurpatrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- usurpatrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- usurpatrix in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016