vergiet

Dutch

Vergiet.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈɣit/, /vɛrˈɣit/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧giet
• Rhymes: -it

Etymology 1

Clipping of vergiettest, but interpreted as a neuter formation from vergieten.

Noun

vergiet n (plural vergieten, diminutive vergietje n)

1. colander [from late 18th c.]

   Synonyms: doorslag, vergiettest

   • 1797, Nieuwe vaderlandsche kookkunst, Johannes Allart, page 259:

     Snyd de koppen en ſtaarten van de ſpiering; waschze voords ſchoon af, en laatze op een vergiet aflekken: kookze verder gaar in kookend water, dat niet al te ſterk gezouten is.

     (please add an English translation of this quotation)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

vergiet

1. inflection of vergieten:
   1. first/second/third-person singular present indicative
   2. imperative