verliefd
Dutch edit
Etymology edit
From verlieven.
Pronunciation edit
Adjective edit
verliefd (comparative verliefder, superlative verliefdst)
- in love
- Was jij al ooit zo verliefd?
- Have you ever been so in love? (K3 – Verliefd)
- Ik ben verliefd op mezelf, op m'n mooie zelf.
- I'm in love with myself, with my beautiful self.
- Was jij al ooit zo verliefd?
Inflection edit
Inflection of verliefd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | verliefd | |||
inflected | verliefde | |||
comparative | verliefder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | verliefd | verliefder | het verliefdst het verliefdste | |
indefinite | m./f. sing. | verliefde | verliefdere | verliefdste |
n. sing. | verliefd | verliefder | verliefdste | |
plural | verliefde | verliefdere | verliefdste | |
definite | verliefde | verliefdere | verliefdste | |
partitive | verliefds | verliefders | — |
Derived terms edit
Descendants edit
Participle edit
verliefd
Inflection edit
Inflection of verliefd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | verliefd | |||
inflected | verliefde | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | verliefd | |||
indefinite | m./f. sing. | verliefde | ||
n. sing. | verliefd | |||
plural | verliefde | |||
definite | verliefde | |||
partitive | verliefds |