versnellen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch versnellen. Equivalent to snel (“quick, fast”) + ver- -en.
Pronunciation edit
Verb edit
versnellen
- (ergative, physics) to speed up, to accelerate
- (transitive, obsolete) to surprise, to ambush
Inflection edit
Inflection of versnellen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | versnellen | |||
past singular | versnelde | |||
past participle | versneld | |||
infinitive | versnellen | |||
gerund | versnellen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | versnel | versnelde | ||
2nd person sing. (jij) | versnelt | versnelde | ||
2nd person sing. (u) | versnelt | versnelde | ||
2nd person sing. (gij) | versnelt | versnelde | ||
3rd person singular | versnelt | versnelde | ||
plural | versnellen | versnelden | ||
subjunctive sing.1 | versnelle | versnelde | ||
subjunctive plur.1 | versnellen | versnelden | ||
imperative sing. | versnel | |||
imperative plur.1 | versnelt | |||
participles | versnellend | versneld | ||
1) Archaic. |
Derived terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: versnel