verticillus
English edit
Etymology edit
Latin, a whirl.
Noun edit
verticillus (plural verticilli)
Latin edit
Etymology edit
Noun edit
verticillus m (genitive verticillī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | verticillus | verticillī |
Genitive | verticillī | verticillōrum |
Dative | verticillō | verticillīs |
Accusative | verticillum | verticillōs |
Ablative | verticillō | verticillīs |
Vocative | verticille | verticillī |
Descendants edit
- Catalan: verticil
- Galician: verticilo
- Italian: verticillo
- Portuguese: verticilo
- Spanish: verticilo
References edit
- “verticillus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- verticillus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.