Dutch edit

Etymology edit

From Middle Dutch verwelken, equivalent to ver- +‎ welken. Cognate with Middle Low German vörwelken.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vərˈʋɛlkə(n)/, [vərˈʋɛɫkə(n)], [vərˈʋɛləkə(n)]
  • (file)
  • Hyphenation: ver‧wel‧ken
  • Rhymes: -ɛlkən

Verb edit

verwelken

  1. to wither, wilt

Inflection edit

Inflection of verwelken (weak, prefixed)
infinitive verwelken
past singular verwelkte
past participle verwelkt
infinitive verwelken
gerund verwelken n
present tense past tense
1st person singular verwelk verwelkte
2nd person sing. (jij) verwelkt verwelkte
2nd person sing. (u) verwelkt verwelkte
2nd person sing. (gij) verwelkt verwelkte
3rd person singular verwelkt verwelkte
plural verwelken verwelkten
subjunctive sing.1 verwelke verwelkte
subjunctive plur.1 verwelken verwelkten
imperative sing. verwelk
imperative plur.1 verwelkt
participles verwelkend verwelkt
1) Archaic.

German edit

Etymology edit

From Middle High German verwelken, ferwelken, equivalent to ver- +‎ welken. Compare Middle Low German vörwelken, Old High German firswelkōn (to wither).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /fɛɐˈvɛlkən/, /fɛɐˈvɛlkn̩/
  • (file)
  • Hyphenation: ver‧wel‧ken

Verb edit

verwelken (weak, third-person singular present verwelkt, past tense verwelkte, past participle verwelkt, auxiliary sein)

  1. to wither
    • Anton Wilhelm von Zuccalmaglio, "Es fiel ein Reif in der Frühlingsnacht".
      Es fiel ein Reif in der Frühlingsnacht, / er fiel auf die bunten Blaublümelein, / sie sind verwelket, verdorret.
      Hoarfrost fell in a night in spring, / it fell on the colourful blue blossoms, / they withered away, dried up.
    Synonym: welken

Conjugation edit

Derived terms edit

Related terms edit

Further reading edit

  • verwelken” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • verwelken” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
  • verwelken” in Duden online
  • verwelken” in OpenThesaurus.de