vinda
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse vinda, from Proto-Germanic *windaną.
Verb edit
vinda (third person singular past indicative vant, third person plural past indicative vundu, supine vundið)
Conjugation edit
Conjugation of vinda (group v-45) | ||
---|---|---|
infinitive | vinda | |
supine | vundið | |
participle (a26)1 | vindandi | vundin |
present | past | |
first singular | vindi | vant |
second singular | vindur | vanst |
third singular | vindur | vant |
plural | vinda | vundu |
imperative | ||
singular | vind! | |
plural | vindið! | |
1Only the past participle being declined. |
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese viĩda (13th century, Cantigas de Santa Maria): participle of the verb vir.
Pronunciation edit
Participle edit
vinda f sg
Noun edit
vinda f (plural vindas)
- arrival
- 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 729:
- por Deus, o grã prazer que ey de uosa vijnda, nõ mo tornedes en pesar et en doo
- by God, the great pleasure I have because of your arrival, don't turn it into pain and mourning!
- coming
- return
Related terms edit
References edit
- “viinda” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “vinda” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “vinda” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “vinda” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Icelandic edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Norse vinda, from Proto-Germanic *windaną.
Verb edit
vinda (strong verb, third-person singular past indicative vatt, third-person plural past indicative undu, supine undið)
- (transitive, with accusative) to wind
- (transitive, with accusative) to wring
- (transitive, with accusative) to twist
Conjugation edit
infinitive (nafnháttur) |
að vinda | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
undið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vindandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vind | við vindum | present (nútíð) |
ég vindi | við vindum |
þú vindur | þið vindið | þú vindir | þið vindið | ||
hann, hún, það vindur | þeir, þær, þau vinda | hann, hún, það vindi | þeir, þær, þau vindi | ||
past (þátíð) |
ég vatt | við undum | past (þátíð) |
ég yndi | við yndum |
þú vast | þið unduð | þú yndir | þið ynduð | ||
hann, hún, það vatt | þeir, þær, þau undu | hann, hún, það yndi | þeir, þær, þau yndu | ||
imperative (boðháttur) |
vind (þú) | vindið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vittu | vindiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að vindast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
undist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vindandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vinst | við vindumst | present (nútíð) |
ég vindist | við vindumst |
þú vinst | þið vindist | þú vindist | þið vindist | ||
hann, hún, það vinst | þeir, þær, þau vindast | hann, hún, það vindist | þeir, þær, þau vindist | ||
past (þátíð) |
ég vast | við undumst | past (þátíð) |
ég yndist | við yndumst |
þú vast | þið undust | þú yndist | þið yndust | ||
hann, hún, það vast | þeir, þær, þau undust | hann, hún, það yndist | þeir, þær, þau yndust | ||
imperative (boðháttur) |
- (þú) | - (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
-u | -i * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
undinn | undin | undið | undnir | undnar | undin | |
accusative (þolfall) |
undinn | undna | undið | undna | undnar | undin | |
dative (þágufall) |
undnum | undinni | undnu | undnum | undnum | undnum | |
genitive (eignarfall) |
undins | undinnar | undins | undinna | undinna | undinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
undni | undna | undna | undnu | undnu | undnu | |
accusative (þolfall) |
undna | undnu | undna | undnu | undnu | undnu | |
dative (þágufall) |
undna | undnu | undna | undnu | undnu | undnu | |
genitive (eignarfall) |
undna | undnu | undna | undnu | undnu | undnu |
Synonyms edit
- (to twist): snúa
Etymology 2 edit
Noun edit
vinda f (genitive singular vindu, nominative plural vindur)
Declension edit
Synonyms edit
Norwegian Nynorsk edit
Verb edit
vinda (present tense vind, past tense vatt, supine vunde, past participle vunden, present participle vindande, imperative vitt or vind)
- Alternative form of vinde
Noun edit
vinda f
Old Norse edit
Etymology 1 edit
From Proto-Germanic *windaną, whence also modern English wind.
Verb edit
vinda (singular past indicative vatt, plural past indicative undu, past participle undinn)
- (transitive, with accusative) to twist, wring, squeeze, wind
- (transitive, with accusative) to wind, hoist (up)
- (transitive, with dative) to turn, swing
- hǫfði vatt þá Gunnarr ok Hǫgna til sagði
- Gunnar turned his head and spoke to Hogni
- vinda eldskíðu í nærfrarnar
- to hurl a burning brand on the roof
- vindr upp sjóðnum
- he suddenly lifted up the moneybag
- (reflexive) to make a sudden movement, turn oneself quickly
Conjugation edit
infinitive | vinda | |
---|---|---|
present participle | vindandi | |
past participle | undinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vind | vatt |
2nd-person singular | vindr | vazt |
3rd-person singular | vindr | vatt |
1st-person plural | vindum | undum |
2nd-person plural | vindið | unduð |
3rd-person plural | vinda | undu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vinda | ynda |
2nd-person singular | vindir | yndir |
3rd-person singular | vindi | yndi |
1st-person plural | vindim | yndim |
2nd-person plural | vindið | yndið |
3rd-person plural | vindi | yndi |
imperative | present | |
2nd-person singular | vitt | |
1st-person plural | vindum | |
2nd-person plural | vindið |
infinitive | vindask | |
---|---|---|
present participle | vindandisk | |
past participle | undizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vindumk | undumk |
2nd-person singular | vinzk | vazk |
3rd-person singular | vinzk | vazk |
1st-person plural | vindumsk | undumsk |
2nd-person plural | vindizk | unduzk |
3rd-person plural | vindask | undusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vindumk | yndumk |
2nd-person singular | vindisk | yndisk |
3rd-person singular | vindisk | yndisk |
1st-person plural | vindimsk | yndimsk |
2nd-person plural | vindizk | yndizk |
3rd-person plural | vindisk | yndisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | vizk | |
1st-person plural | vindumsk | |
2nd-person plural | vindizk |
Descendants edit
Noun edit
vinda f (genitive vindu)
Declension edit
Descendants edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun edit
vinda
Adjective edit
vinda
- inflection of vindr:
References edit
- “vinda”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Old Swedish edit
Etymology edit
From Old Norse vinda, from Proto-Germanic *windaną.
Verb edit
vinda
Conjugation edit
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | vinda | — | |||
participle | vindandi, vindande | undin | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | vinder | vindi, vinde | — | vant | undi, unde |
þū | vinder | vindi, vinde | vind | *vanst | undi, unde |
han | vinder | vindi, vinde | — | vant | undi, unde |
vīr | vindum, vindom | vindum, vindom | vindum, vindom | undum, undom | undum, undom |
īr | vindin | vindin | vindin | undin | undin |
þēr | vinda | vindin | — | undu, undo | undin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | vinds | vindis, vindes | — | vants | undis, undes |
þū | vinds | vindis, vindes | — | *vansts | undis, undes |
han | vinds | vindis, vindes | — | vants | undis, undes |
vīr | vindums, -oms | vindums, vindoms | — | undums, undoms | undums, undoms |
īr | vindins | vindins | — | undins | undins |
þēr | vindas | vindins | — | undus, undos | undins |
Descendants edit
- Swedish: vinda
Portuguese edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese vĩida, feminine of the past participle of the verb vĩir (modern vir).
Pronunciation edit
- Hyphenation: vin‧da
Noun edit
vinda f (plural vindas)
Derived terms edit
Adjective edit
vinda f sg
Participle edit
vinda f sg
Swedish edit
Etymology 1 edit
From Old Norse vinda, from Proto-Germanic *windaną.
Verb edit
vinda (present vindar, preterite vindade, supine vindat, imperative vinda)
- to twist, to wrap, to wind
- to have the eyes turned in different directions (preventing focus), to have a squint, to suffer from strabismus
- Synonym: skela
Conjugation edit
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | vinda | vindas | ||
Supine | vindat | vindats | ||
Imperative | vinda | — | ||
Imper. plural1 | vinden | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | vindar | vindade | vindas | vindades |
Ind. plural1 | vinda | vindade | vindas | vindades |
Subjunctive2 | vinde | vindade | vindes | vindades |
Participles | ||||
Present participle | vindande | |||
Past participle | vindad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
Derived terms edit
- vindögd (“having a squint”)
Noun edit
vinda c
- a swift, a tool to bundle (twist, wind) yarn
- a plant of the genus Convolvulus, bindweed
Declension edit
Declension of vinda | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | vinda | vindan | vindor | vindorna |
Genitive | vindas | vindans | vindors | vindornas |
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Adjective edit
vinda