virgo
See also: Virgo
Ido edit
Noun edit
virgo (plural virgi)
Hyponyms edit
Latin edit
Alternative forms edit
- vircō (Early Latin)
Etymology edit
Related to virga (“young shoot”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈu̯ir.ɡoː/, [ˈu̯ɪrɡoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈvir.ɡo/, [ˈvirɡo]
Noun edit
virgō f (genitive virginis); third declension
- a maid, maiden, virgin (compare puella)
- Synonym: intāctus
- 160 BCE, Publius Terentius Afer, Adelphoe :
- Mater virginis in medio est.
- The maiden's mother is alive.
- Mater virginis in medio est.
- 54 BCE – 51 BCE, Cicero, De re publica 2.37.63:
- […] cum Decimus quidam Verginius virginem filiam propter unius ex illis X viris intemperiem in foro sua manu interemisset
- […] that a certain Decimus Virginius was obliged, on account of the libidinous violence of one of these decemvirs, to stab his virgin daughter in the midst of the forum
- […] cum Decimus quidam Verginius virginem filiam propter unius ex illis X viris intemperiem in foro sua manu interemisset
- (by extension) a young woman, girl
- (by extension, Ecclesiastical Latin, of the Church Fathers) a male virgin
- (by extension, of things) an adjectival appellative for unwedded, pure, unused
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 33.15:
- […] terram virginem […]
- […] virgin soil […]
- […] terram virginem […]
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | virgō | virginēs |
Genitive | virginis | virginum |
Dative | virginī | virginibus |
Accusative | virginem | virginēs |
Ablative | virgine | virginibus |
Vocative | virgō | virginēs |
Derived terms edit
Descendants edit
- Albanian: virgjër
- Aromanian: virghirã
- Asturian: virxe
- Catalan: verge
- English: virgin
- Piedmontese: verzo, vergio
- Ligurian: verzo
- French: vierge
- Friulian: virgin
- Galician: virxe
- Italian: vergine
- Lithuanian: mergelė (calque)
- Occitan: verge
- Papiamentu: vírgen
- Portuguese: virgem
- Romanian: virgin, vergură
- Sicilian: vìrgini
- Spanish: virgen, virgo
- Walloon: viêdge
References edit
- “virgo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “virgo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- virgo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- virgo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Spanish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
virgo m (plural virgos)
- (singular only) Virgo, a constellation and sign in astrology
- Ella es virgo y nosotras sagitario.
- She is a Virgo but we're Sagitarius.
- hymen
Adjective edit
virgo (feminine virga, masculine plural virgos, feminine plural virgas)
- virgin
- No sabía que érais virgos.
- I didn't know you guys were virgins.
- (colloquial, El Salvador) funny and vulgar
- Ese siempre es virgo con sus chistes.
- That guy is always funny and vulgar with his jokes.
Further reading edit
- “virgo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Tok Pisin edit
Etymology edit
Noun edit
virgo