virtude
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Since the 13th century. From a semi-learned alteration of From Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem, accusative singular of virtūs (“manliness; virtue”).
Pronunciation edit
Noun edit
virtude f (plural virtudes)
- virtue, quality
- Synonym: propiedade
- virtue (excellence in morals)
- (archaic) miracle, divine intervention
References edit
- “vertude” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “virtude” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “virtude” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “virtude” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese edit
Etymology edit
From a semi-learned alteration of Old Galician-Portuguese vertude (based on its etymology), from Latin virtūtem (“manliness; virtue”), from vir (“man”), from Proto-Indo-European *wiHrós.
Pronunciation edit
Noun edit
virtude f (plural virtudes)
- (uncountable) virtue (excellence in morals)
- (philosophy, theology) virtue (each of several qualities held to be particularly important)
- (angelology) virtue (angelic creature of the second sphere)
Coordinate terms edit
Derived terms edit
Derived terms