vormen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔrmə(n)/

• vormen

  (file)

• Hyphenation: vor‧men
• Rhymes: -ɔrmən

Etymology 1

From Middle Dutch vormen. Equivalent to vorm +‎ -en.

Verb

vormen

1. to form, mold
2. to make up, constitute
3. to originate
4. to educate

Inflection

Inflection of vormen (weak)
infinitive	vormen
past singular	vormde
past participle	gevormd
infinitive	vormen
gerund	vormen n
	present tense	past tense
1st person singular	vorm	vormde
2nd person sing. (jij)	vormt	vormde
2nd person sing. (u)	vormt	vormde
2nd person sing. (gij)	vormt	vormde
3rd person singular	vormt	vormde
plural	vormen	vormden
subjunctive sing.1	vorme	vormde
subjunctive plur.1	vormen	vormden
imperative sing.	vorm
imperative plur.1	vormt
participles	vormend	gevormd
1) Archaic.

Derived terms

• vorming

Descendants

• Afrikaans: vorm

Etymology 2

From Middle Dutch vermen, vormen, from Latin firmō.

Verb

vormen

1. (Christianity) to confirm an already baptised Christian

Inflection

Inflection of vormen (weak)
infinitive	vormen
past singular	vormde
past participle	gevormd
infinitive	vormen
gerund	vormen n
	present tense	past tense
1st person singular	vorm	vormde
2nd person sing. (jij)	vormt	vormde
2nd person sing. (u)	vormt	vormde
2nd person sing. (gij)	vormt	vormde
3rd person singular	vormt	vormde
plural	vormen	vormden
subjunctive sing.1	vorme	vormde
subjunctive plur.1	vormen	vormden
imperative sing.	vorm
imperative plur.1	vormt
participles	vormend	gevormd
1) Archaic.

Alternative forms

• vermen

Derived terms

• vormsel

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

vormen

1. plural of vorm

Middle Dutch

Etymology

From vorme +‎ -en.

Verb

vormen

1. to form, to create

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: vormen
• Limburgish: vórme

Further reading

• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vormen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I