vrøvl
Danish edit
Etymology edit
From the verb vrøvle.
Pronunciation edit
Noun edit
vrøvl n (singular definite vrøvlet, not used in plural form)
Declension edit
Declension of vrøvl
neuter gender |
Singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | vrøvl | vrøvlet |
genitive | vrøvls | vrøvlets |
Verb edit
vrøvl
- imperative of vrøvle
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
vrøvl n (definite singular vrøvlet, uncountable)