vunukka
Ingrian edit
Etymology edit
Borrowed from Russian внук (vnuk).
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋunukːɑ/, [ˈʋunukː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋunukːɑ/, [ˈʋunukːɑ]
- Rhymes: -unukː, -unukːɑ
- Hyphenation: vu‧nuk‧ka
Noun edit
vunukka
Declension edit
| Declension of vunukka (type 3/kana, kk-k gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | vunukka | vunukat |
| genitive | vunukan | vunukkoin |
| partitive | vunukkaa | vunukkoja |
| illative | vunukkaa | vunukkoihe |
| inessive | vunukaas | vunukois |
| elative | vunukast | vunukoist |
| allative | vunukalle | vunukoille |
| adessive | vunukaal | vunukoil |
| ablative | vunukalt | vunukoilt |
| translative | vunukaks | vunukoiks |
| essive | vunukkanna, vunukkaan | vunukkoinna, vunukkoin |
| exessive1) | vunukkant | vunukkoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References edit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 681
Karelian edit
Etymology edit
Borrowed from Russian внук (vnuk, “grandson”).
Noun edit
vunukka