vuurrood
Dutch edit
Etymology edit
Compound of vuur (“fire”) + rood (“red”).
Pronunciation edit
Adjective edit
vuurrood (comparative vuurroder, superlative vuurroodst)
- scarlet (often of facial colours, e.g. due to blushing or anger)
Inflection edit
| Inflection of vuurrood | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | vuurrood | |||
| inflected | vuurrode | |||
| comparative | vuurroder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | vuurrood | vuurroder | het vuurroodst het vuurroodste | |
| indefinite | m./f. sing. | vuurrode | vuurrodere | vuurroodste |
| n. sing. | vuurrood | vuurroder | vuurroodste | |
| plural | vuurrode | vuurrodere | vuurroodste | |
| definite | vuurrode | vuurrodere | vuurroodste | |
| partitive | vuurroods | vuurroders | — | |