waluta

Polish

Etymology

Borrowed from Italian valuta.

Pronunciation

• IPA^(key): /vaˈlu.ta/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uta
• Syllabification: wa‧lu‧ta

Noun

waluta f

1. currency (money or other item used to facilitate transactions)

Declension

Declension of waluta

	singular	plural
nominative	waluta	waluty
genitive	waluty	walut
dative	walucie	walutom
accusative	walutę	waluty
instrumental	walutą	walutami
locative	walucie	walutach
vocative	waluto	waluty

Derived terms

adjective

• walutowy

 

Further reading

• waluta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• waluta in Polish dictionaries at PWN