Dutch edit

Etymology edit

Compound of wapen +‎ knecht.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈʋaː.pə(n)ˌknɛxt/
  • (file)
  • Hyphenation: wa‧pen‧knecht

Noun edit

wapenknecht m (plural wapenknechten)

  1. (historical) An armed retainer who fought in battle, as opposed to a squire, particularly in feudal contexts.