willemit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French willémite.
Noun edit
willemit n (uncountable)
Declension edit
Declension of willemit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) willemit | willemitul | (niște) willemite | willemitele |
genitive/dative | (unui) willemit | willemitului | (unor) willemite | willemitelor |
vocative | willemitule | willemitelor |