współistniejący
Polish edit
Etymology edit
From współistnieć + -ący.
Pronunciation edit
Adjective edit
współistniejący (not comparable, no derived adverb)
- coexisting, coexistent
- (medicine) comorbid, concomitant, concurrent, intercurrent (disease, condition, disorder, etc.)
Declension edit
Declension of współistniejący (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | współistniejący | współistniejąca | współistniejące | współistniejący | współistniejące | |
genitive | współistniejącego | współistniejącej | współistniejącego | współistniejących | ||
dative | współistniejącemu | współistniejącej | współistniejącemu | współistniejącym | ||
accusative | współistniejącego | współistniejący | współistniejącą | współistniejące | współistniejących | współistniejące |
instrumental | współistniejącym | współistniejącą | współistniejącym | współistniejącymi | ||
locative | współistniejącym | współistniejącej | współistniejącym | współistniejących |
Participle edit
współistniejący (active adjectival)
- active adjectival participle of współistnieć
Further reading edit
- współistniejący in Polish dictionaries at PWN