Polish edit

Etymology edit

From wyścigać +‎ -nąć. First attested in 1564.[1]

Pronunciation edit

Verb edit

wyścignąć pf (imperfective wyścigać)

  1. (transitive, colloquial) to beat, to surpass (to outperform someone in some competition)
  2. (transitive, archaic) to drive out, to expel, to banish [+ z (genitive) = from what]
    Synonym: wypędzić

Conjugation edit

Conjugation of wyścignąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyścignąć
future tense 1st wyścignę wyścigniemy
2nd wyścigniesz wyścigniecie
3rd wyścignie wyścigną
impersonal wyścignie się
past tense 1st wyścignąłem,
-(e)m wyścignął
wyścignęłam,
-(e)m wyścignęła
wyścignęłom,
-(e)m wyścignęło
wyścignęliśmy,
-(e)śmy wyścignęli
wyścignęłyśmy,
-(e)śmy wyścignęły
2nd wyścignąłeś,
-(e)ś wyścignął
wyścignęłaś,
-(e)ś wyścignęła
wyścignęłoś,
-(e)ś wyścignęło
wyścignęliście,
-(e)ście wyścignęli
wyścignęłyście,
-(e)ście wyścignęły
3rd wyścignął wyścignęła wyścignęło wyścignęli wyścignęły
impersonal wyścignięto
conditional 1st wyścignąłbym,
bym wyścignął
wyścignęłabym,
bym wyścignęła
wyścignęłobym,
bym wyścignęło
wyścignęlibyśmy,
byśmy wyścignęli
wyścignęłybyśmy,
byśmy wyścignęły
2nd wyścignąłbyś,
byś wyścignął
wyścignęłabyś,
byś wyścignęła
wyścignęłobyś,
byś wyścignęło
wyścignęlibyście,
byście wyścignęli
wyścignęłybyście,
byście wyścignęły
3rd wyścignąłby,
by wyścignął
wyścignęłaby,
by wyścignęła
wyścignęłoby,
by wyścignęło
wyścignęliby,
by wyścignęli
wyścignęłyby,
by wyścignęły
impersonal wyścignięto by
imperative 1st niech wyścignę wyścignijmy
2nd wyścignij wyścignijcie
3rd niech wyścignie niech wyścigną
passive adjectival participle wyścignięty wyścignięta wyścignięte wyścignięci wyścignięte
anterior adverbial participle wyścignąwszy
verbal noun wyścignięcie

Related terms edit

adjective
adverb
nouns

References edit

  1. ^ J. Mączyński (1564) Lexicon[1] (in Polish)

Further reading edit