wycieczkowiec

Polish

Etymology

From wycieczka (“trip, excursion”) +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.t͡ɕɛt͡ʂˈkɔ.vjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: wy‧ciecz‧ko‧wiec

Noun

wycieczkowiec m inan

1. cruise ship

Declension

Declension of wycieczkowiec

	singular	plural
nominative	wycieczkowiec	wycieczkowce
genitive	wycieczkowca	wycieczkowców
dative	wycieczkowcowi	wycieczkowcom
accusative	wycieczkowiec	wycieczkowce
instrumental	wycieczkowcem	wycieczkowcami
locative	wycieczkowcu	wycieczkowcach
vocative	wycieczkowcu	wycieczkowce

Further reading

• wycieczkowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wycieczkowiec in Polish dictionaries at PWN