wykraść

Polish

Etymology

From wy- +‎ kraść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.kraɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɨkraɕt͡ɕ
• Syllabification: wy‧kraść

Verb

wykraść pf (imperfective wykradać)

1. (transitive) to steal, to make off with

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

2. (transitive) to kidnap
3. (reflexive with się) to creep out, to sneak out

Conjugation

Conjugation of wykraść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykraść
future tense	1st	wykradnę			wykradniemy
	2nd	wykradniesz			wykradniecie
	3rd	wykradnie			wykradną
	impersonal	wykradnie się
past tense	1st	wykradłem, -(e)m wykradł	wykradłam, -(e)m wykradła	wykradłom, -(e)m wykradło	wykradliśmy, -(e)śmy wykradli	wykradłyśmy, -(e)śmy wykradły
	2nd	wykradłeś, -(e)ś wykradł	wykradłaś, -(e)ś wykradła	wykradłoś, -(e)ś wykradło	wykradliście, -(e)ście wykradli	wykradłyście, -(e)ście wykradły
	3rd	wykradł	wykradła	wykradło	wykradli	wykradły
	impersonal	wykradziono
conditional	1st	wykradłbym, bym wykradł	wykradłabym, bym wykradła	wykradłobym, bym wykradło	wykradlibyśmy, byśmy wykradli	wykradłybyśmy, byśmy wykradły
	2nd	wykradłbyś, byś wykradł	wykradłabyś, byś wykradła	wykradłobyś, byś wykradło	wykradlibyście, byście wykradli	wykradłybyście, byście wykradły
	3rd	wykradłby, by wykradł	wykradłaby, by wykradła	wykradłoby, by wykradło	wykradliby, by wykradli	wykradłyby, by wykradły
	impersonal	wykradziono by
imperative	1st	niech wykradnę			wykradnijmy
	2nd	wykradnij			wykradnijcie
	3rd	niech wykradnie			niech wykradną
passive adjectival participle		wykradziony	wykradziona	wykradzione	wykradzeni	wykradzione
anterior adverbial participle		wykradłszy
verbal noun		wykradzenie

Further reading

• wykraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykraść in Polish dictionaries at PWN