wymowa
See also: wymową
Old Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Deverbal from wymówić. First attested in the fourteenth century.
Pronunciation edit
Noun edit
wymowa f (diminutive wymówka)
- statement, utterance, expression
- Synonym: wymówienie
- 1887 [Fifteenth century], Lucjan Malinowski, editor, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski[1], page 13b:
- Ku twoiey sprawyedlyuosczi czynienyu wszitki nasze aby szly wimowi
- [Ku twojej sprawiedliwości czynieniu wszytki nasze aby szły wymowy]
- story, fable
- 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 279:
- Trademus ea (sc. documenta moralia), vt intelligas clarius..., per fabulas figurarum, gl. per locuciones fabulosas wymowy
- [Trademus ea (sc. documenta moralia), vt intelligas clarius..., per fabulas figurarum, gl. per locuciones fabulosas wymowy]
- eloquence
- 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 86:
- Wymowa facundia
- [Wymowa facundia]
- condition; exception
- Synonym: wymówienie
- 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 32:
- Ysz gdiby... then tho pozyczcza za svmmą penyądzy... prosczye a przes kthoreykole wymowy (sine aliqua condicione) yakoby za przerzeczoną svmmą *peynyądzy doszycz czynyącze przyąl (sc. rzeczy zastawione)
- [Iż gdyby... ten to pożyczca za summę pieniędzy... proście a przez ktorejkole wymowy (sine aliqua condicione), jakoby za przerzeczoną summę pieniędzy dosyć czyniące, przyjął (sc. rzeczy zastawione)]
- justification; excuse
- Synonym: wymówienie
- 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[2], page 16:
- Gdy nyektorzy bywayą pozwany przed naszą oblycznoscz o nyektore vini, ... wziąli sobie obyczay, ysz tho... przykazanym swych panow... czynyą, ktorąsz to wymową od zlosczy y od smyerczy czastokrocz byli wyzwoleny
- [Gdy niektorzy bywają pozwani przed naszę obliczność o niektore winy, ... wzięli sobie obyczaj, iż to... przykazanim swych panow... czynią, ktorąż to wymową od złości i od śmierci częstokroć byli wyzwoleni]
- deal; arrangement, agreement
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
Descendants edit
- Polish: wymowa
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wymowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish wymowa. By surface analysis, deverbal from wymówić.
Pronunciation edit
Noun edit
wymowa f (diminutive wymówka, augmentative wymówisko)
- pronunciation; articulation (manner of saying sounds)
- pronunciation (ability to say sounds)
- (figurative) meaning, purport, significance
Declension edit
Declension of wymowa
Related terms edit
adjectives
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- wymowa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymowa in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wymowa”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “WYMOWA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2014 April 24
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wymowa”, in Słownik języka polskiego[4]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wymowa”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[5]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymowa”, in Słownik języka polskiego[6] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 938