wypłukać

Polish

Etymology

From wy- +‎ płukać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈpwu.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ukat͡ɕ
• Syllabification: wy‧płu‧kać

Verb

wypłukać pf (imperfective wypłukiwać or płukać)

1. (transitive) to rinse out, to wash out
2. (transitive, of water) to wear away, to erode

   Synonym: wymyć

Conjugation

Conjugation of wypłukać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypłukać
future tense	1st	wypłuczę			wypłuczemy
	2nd	wypłuczesz			wypłuczecie
	3rd	wypłucze			wypłuczą
	impersonal	wypłucze się
past tense	1st	wypłukałem, -(e)m wypłukał	wypłukałam, -(e)m wypłukała	wypłukałom, -(e)m wypłukało	wypłukaliśmy, -(e)śmy wypłukali	wypłukałyśmy, -(e)śmy wypłukały
	2nd	wypłukałeś, -(e)ś wypłukał	wypłukałaś, -(e)ś wypłukała	wypłukałoś, -(e)ś wypłukało	wypłukaliście, -(e)ście wypłukali	wypłukałyście, -(e)ście wypłukały
	3rd	wypłukał	wypłukała	wypłukało	wypłukali	wypłukały
	impersonal	wypłukano
conditional	1st	wypłukałbym, bym wypłukał	wypłukałabym, bym wypłukała	wypłukałobym, bym wypłukało	wypłukalibyśmy, byśmy wypłukali	wypłukałybyśmy, byśmy wypłukały
	2nd	wypłukałbyś, byś wypłukał	wypłukałabyś, byś wypłukała	wypłukałobyś, byś wypłukało	wypłukalibyście, byście wypłukali	wypłukałybyście, byście wypłukały
	3rd	wypłukałby, by wypłukał	wypłukałaby, by wypłukała	wypłukałoby, by wypłukało	wypłukaliby, by wypłukali	wypłukałyby, by wypłukały
	impersonal	wypłukano by
imperative	1st	niech wypłuczę			wypłuczmy
	2nd	wypłucz			wypłuczcie
	3rd	niech wypłucze			niech wypłuczą
passive adjectival participle		wypłukany	wypłukana	wypłukane	wypłukani	wypłukane
anterior adverbial participle		wypłukawszy
verbal noun		wypłukanie

Further reading

• wypłukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypłukać in Polish dictionaries at PWN