wypytać

Polish

Etymology

From wy- +‎ pytać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈpɨ.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨtat͡ɕ
• Syllabification: wy‧py‧tać

Verb

wypytać pf (imperfective wypytywać)

1. (transitive, reflexive) to grill (to interrogate)

   Synonym: wziąć na spytki

2. (reflexive with się) to interrogate each other

Conjugation

Conjugation of wypytać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypytać
future tense	1st	wypytam			wypytamy
	2nd	wypytasz			wypytacie
	3rd	wypyta			wypytają
	impersonal	wypyta się
past tense	1st	wypytałem, -(e)m wypytał	wypytałam, -(e)m wypytała	wypytałom, -(e)m wypytało	wypytaliśmy, -(e)śmy wypytali	wypytałyśmy, -(e)śmy wypytały
	2nd	wypytałeś, -(e)ś wypytał	wypytałaś, -(e)ś wypytała	wypytałoś, -(e)ś wypytało	wypytaliście, -(e)ście wypytali	wypytałyście, -(e)ście wypytały
	3rd	wypytał	wypytała	wypytało	wypytali	wypytały
	impersonal	wypytano
conditional	1st	wypytałbym, bym wypytał	wypytałabym, bym wypytała	wypytałobym, bym wypytało	wypytalibyśmy, byśmy wypytali	wypytałybyśmy, byśmy wypytały
	2nd	wypytałbyś, byś wypytał	wypytałabyś, byś wypytała	wypytałobyś, byś wypytało	wypytalibyście, byście wypytali	wypytałybyście, byście wypytały
	3rd	wypytałby, by wypytał	wypytałaby, by wypytała	wypytałoby, by wypytało	wypytaliby, by wypytali	wypytałyby, by wypytały
	impersonal	wypytano by
imperative	1st	niech wypytam			wypytajmy
	2nd	wypytaj			wypytajcie
	3rd	niech wypyta			niech wypytają
passive adjectival participle		wypytany	wypytana	wypytane	wypytani	wypytane
anterior adverbial participle		wypytawszy
verbal noun		wypytanie

Further reading

• wypytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypytać in Polish dictionaries at PWN