wyrzucić

Polish

Etymology

From wy- +‎ rzucić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: wy‧rzu‧cić

Verb

wyrzucić pf (imperfective wyrzucać)

1. (transitive) to throw away, to discard, to trash
2. (transitive) to eject, to expel, to throw out of
3. (transitive) to fire, to sack, to dismiss

   Synonym: zwolnić

4. (reflexive with się) to leave a group as punishment

Conjugation

Conjugation of wyrzucić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrzucić
future tense	1st	wyrzucę			wyrzucimy
	2nd	wyrzucisz			wyrzucicie
	3rd	wyrzuci			wyrzucą
	impersonal	wyrzuci się
past tense	1st	wyrzuciłem, -(e)m wyrzucił	wyrzuciłam, -(e)m wyrzuciła	wyrzuciłom, -(e)m wyrzuciło	wyrzuciliśmy, -(e)śmy wyrzucili	wyrzuciłyśmy, -(e)śmy wyrzuciły
	2nd	wyrzuciłeś, -(e)ś wyrzucił	wyrzuciłaś, -(e)ś wyrzuciła	wyrzuciłoś, -(e)ś wyrzuciło	wyrzuciliście, -(e)ście wyrzucili	wyrzuciłyście, -(e)ście wyrzuciły
	3rd	wyrzucił	wyrzuciła	wyrzuciło	wyrzucili	wyrzuciły
	impersonal	wyrzucono
conditional	1st	wyrzuciłbym, bym wyrzucił	wyrzuciłabym, bym wyrzuciła	wyrzuciłobym, bym wyrzuciło	wyrzucilibyśmy, byśmy wyrzucili	wyrzuciłybyśmy, byśmy wyrzuciły
	2nd	wyrzuciłbyś, byś wyrzucił	wyrzuciłabyś, byś wyrzuciła	wyrzuciłobyś, byś wyrzuciło	wyrzucilibyście, byście wyrzucili	wyrzuciłybyście, byście wyrzuciły
	3rd	wyrzuciłby, by wyrzucił	wyrzuciłaby, by wyrzuciła	wyrzuciłoby, by wyrzuciło	wyrzuciliby, by wyrzucili	wyrzuciłyby, by wyrzuciły
	impersonal	wyrzucono by
imperative	1st	niech wyrzucę			wyrzućmy
	2nd	wyrzuć			wyrzućcie
	3rd	niech wyrzuci			niech wyrzucą
passive adjectival participle		wyrzucony	wyrzucona	wyrzucone	wyrzuceni	wyrzucone
anterior adverbial participle		wyrzuciwszy
verbal noun		wyrzucenie

Derived terms

noun

• wyrzut

 

verbs

• wyrzucać pieniądze w błoto impf, wyrzucić pieniądze w błoto pf

 

Further reading

• wyrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrzucić in Polish dictionaries at PWN