wystukać

Polish

Etymology

From wy- +‎ stukać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈstu.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ukat͡ɕ
• Syllabification: wy‧stu‧kać

Verb

wystukać pf (imperfective wystukiwać)

1. (transitive) to beat out, to tap, to tap out (to sound a rhythm by tapping)
2. (transitive, colloquial, computing) to punch out (to extract data from a computer by the use of a keyboard)
3. (transitive, reflexive with się, colloquial) to have sex (to have sexual intercourse)

   Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

4. (reflexive with się, colloquial) to cease to adhere tightly to other components and begin to move when subjected to light impacts

   Synonym: wypukać się

5. (reflexive with się, colloquial, computing) to get punched out
6. (reflexive with się, colloquial) to get beat out, to get tapped, to get tapped out

   Synonym: wypukać się

7. (reflexive with się, colloquial) to exhaust one's strength or capacity in a certain area

   Synonyms: wyprztykać się, wypstrykać się, wypukać się, wystrzelać się

Conjugation

Conjugation of wystukać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wystukać
future tense	1st	wystukam			wystukamy
	2nd	wystukasz			wystukacie
	3rd	wystuka			wystukają
	impersonal	wystuka się
past tense	1st	wystukałem, -(e)m wystukał	wystukałam, -(e)m wystukała	wystukałom, -(e)m wystukało	wystukaliśmy, -(e)śmy wystukali	wystukałyśmy, -(e)śmy wystukały
	2nd	wystukałeś, -(e)ś wystukał	wystukałaś, -(e)ś wystukała	wystukałoś, -(e)ś wystukało	wystukaliście, -(e)ście wystukali	wystukałyście, -(e)ście wystukały
	3rd	wystukał	wystukała	wystukało	wystukali	wystukały
	impersonal	wystukano
conditional	1st	wystukałbym, bym wystukał	wystukałabym, bym wystukała	wystukałobym, bym wystukało	wystukalibyśmy, byśmy wystukali	wystukałybyśmy, byśmy wystukały
	2nd	wystukałbyś, byś wystukał	wystukałabyś, byś wystukała	wystukałobyś, byś wystukało	wystukalibyście, byście wystukali	wystukałybyście, byście wystukały
	3rd	wystukałby, by wystukał	wystukałaby, by wystukała	wystukałoby, by wystukało	wystukaliby, by wystukali	wystukałyby, by wystukały
	impersonal	wystukano by
imperative	1st	niech wystukam			wystukajmy
	2nd	wystukaj			wystukajcie
	3rd	niech wystuka			niech wystukają
passive adjectival participle		wystukany	wystukana	wystukane	wystukani	wystukane
anterior adverbial participle		wystukawszy
verbal noun		wystukanie

Further reading

• wystukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wystukać in Polish dictionaries at PWN