wytracić

See also: wytrącić

Polish

Etymology

From wy- +‎ tracić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈtra.t͡ɕit͡ɕ/
• Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: wy‧tra‧cić

Verb

wytracić pf (imperfective wytracać)

1. (transitive) to slay, to cull, to eradicate

   Synonyms: pozabijać, wygubić, powybijać

2. (transitive) to reduce, to decrease, to lower

   Synonyms: zmniejszyć, obniżyć

3. (transitive, figuratively) to use up, to lose (e.g. effort, strength)
4. (reflexive with się) to die out

   Synonyms: pozabijać się, wyginąć

Conjugation

Conjugation of wytracić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytracić
future tense	1st	wytracę			wytracimy
	2nd	wytracisz			wytracicie
	3rd	wytraci			wytracą
	impersonal	wytraci się
past tense	1st	wytraciłem, -(e)m wytracił	wytraciłam, -(e)m wytraciła	wytraciłom, -(e)m wytraciło	wytraciliśmy, -(e)śmy wytracili	wytraciłyśmy, -(e)śmy wytraciły
	2nd	wytraciłeś, -(e)ś wytracił	wytraciłaś, -(e)ś wytraciła	wytraciłoś, -(e)ś wytraciło	wytraciliście, -(e)ście wytracili	wytraciłyście, -(e)ście wytraciły
	3rd	wytracił	wytraciła	wytraciło	wytracili	wytraciły
	impersonal	wytracono
conditional	1st	wytraciłbym, bym wytracił	wytraciłabym, bym wytraciła	wytraciłobym, bym wytraciło	wytracilibyśmy, byśmy wytracili	wytraciłybyśmy, byśmy wytraciły
	2nd	wytraciłbyś, byś wytracił	wytraciłabyś, byś wytraciła	wytraciłobyś, byś wytraciło	wytracilibyście, byście wytracili	wytraciłybyście, byście wytraciły
	3rd	wytraciłby, by wytracił	wytraciłaby, by wytraciła	wytraciłoby, by wytraciło	wytraciliby, by wytracili	wytraciłyby, by wytraciły
	impersonal	wytracono by
imperative	1st	niech wytracę			wytraćmy
	2nd	wytrać			wytraćcie
	3rd	niech wytraci			niech wytracą
passive adjectival participle		wytracony	wytracona	wytracone	wytraceni	wytracone
anterior adverbial participle		wytraciwszy
verbal noun		wytracenie

Further reading

• wytracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wytracić in Polish dictionaries at PWN