Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ tropić.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨˈtrɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧tro‧pić

Verb edit

wytropić pf (imperfective tropić)

  1. (transitive) to track down (find by following tracks)

Conjugation edit

Conjugation of wytropić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wytropić
future tense 1st wytropię wytropimy
2nd wytropisz wytropicie
3rd wytropi wytropią
impersonal wytropi się
past tense 1st wytropiłem,
-(e)m wytropił
wytropiłam,
-(e)m wytropiła
wytropiłom,
-(e)m wytropiło
wytropiliśmy,
-(e)śmy wytropili
wytropiłyśmy,
-(e)śmy wytropiły
2nd wytropiłeś,
-(e)ś wytropił
wytropiłaś,
-(e)ś wytropiła
wytropiłoś,
-(e)ś wytropiło
wytropiliście,
-(e)ście wytropili
wytropiłyście,
-(e)ście wytropiły
3rd wytropił wytropiła wytropiło wytropili wytropiły
impersonal wytropiono
conditional 1st wytropiłbym,
bym wytropił
wytropiłabym,
bym wytropiła
wytropiłobym,
bym wytropiło
wytropilibyśmy,
byśmy wytropili
wytropiłybyśmy,
byśmy wytropiły
2nd wytropiłbyś,
byś wytropił
wytropiłabyś,
byś wytropiła
wytropiłobyś,
byś wytropiło
wytropilibyście,
byście wytropili
wytropiłybyście,
byście wytropiły
3rd wytropiłby,
by wytropił
wytropiłaby,
by wytropiła
wytropiłoby,
by wytropiło
wytropiliby,
by wytropili
wytropiłyby,
by wytropiły
impersonal wytropiono by
imperative 1st niech wytropię wytropmy
2nd wytrop wytropcie
3rd niech wytropi niech wytropią
passive adjectival participle wytropiony wytropiona wytropione wytropieni wytropione
anterior adverbial participle wytropiwszy
verbal noun wytropienie

Further reading edit

  • wytropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wytropić in Polish dictionaries at PWN