Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ wietrzeć.

Pronunciation edit

Verb edit

wywietrzeć pf

  1. (intransitive) to lose one's scent, to lose freshness, to go stale
  2. (intransitive) to evaporate, to dissipate

Conjugation edit

Conjugation of wywietrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywietrzeć
future tense 1st wywietrzeję wywietrzejemy
2nd wywietrzejesz wywietrzejecie
3rd wywietrzeje wywietrzeją
impersonal wywietrzeje się
past tense 1st wywietrzałem,
-(e)m wywietrzał
wywietrzałam,
-(e)m wywietrzała
wywietrzałom,
-(e)m wywietrzało
wywietrzeliśmy,
-(e)śmy wywietrzeli
wywietrzałyśmy,
-(e)śmy wywietrzały
2nd wywietrzałeś,
-(e)ś wywietrzał
wywietrzałaś,
-(e)ś wywietrzała
wywietrzałoś,
-(e)ś wywietrzało
wywietrzeliście,
-(e)ście wywietrzeli
wywietrzałyście,
-(e)ście wywietrzały
3rd wywietrzał wywietrzała wywietrzało wywietrzeli wywietrzały
impersonal wywietrzano
conditional 1st wywietrzałbym,
bym wywietrzał
wywietrzałabym,
bym wywietrzała
wywietrzałobym,
bym wywietrzało
wywietrzelibyśmy,
byśmy wywietrzeli
wywietrzałybyśmy,
byśmy wywietrzały
2nd wywietrzałbyś,
byś wywietrzał
wywietrzałabyś,
byś wywietrzała
wywietrzałobyś,
byś wywietrzało
wywietrzelibyście,
byście wywietrzeli
wywietrzałybyście,
byście wywietrzały
3rd wywietrzałby,
by wywietrzał
wywietrzałaby,
by wywietrzała
wywietrzałoby,
by wywietrzało
wywietrzeliby,
by wywietrzeli
wywietrzałyby,
by wywietrzały
impersonal wywietrzano by
imperative 1st niech wywietrzeję wywietrzejmy
2nd wywietrzej wywietrzejcie
3rd niech wywietrzeje niech wywietrzeją
anterior adverbial participle wywietrzawszy
verbal noun wywietrzenie

Further reading edit