Etymology
edit
Inherited from Old Polish zaginąć, from Proto-Slavic *zagynǫti. By surface analysis, za- + ginąć.
Pronunciation
edit
zaginąć pf
- (intransitive) to go missing
Conjugation
edit
Conjugation of zaginąć pf
|
zaginąć
|
zaginę
|
zaginiemy
|
zaginiesz
|
zaginiecie
|
zaginie
|
zaginą
|
zaginie się
|
zaginąłem, -(e)m zaginął
|
zaginęłam, -(e)m zaginęła
|
zaginęłom, -(e)m zaginęło
|
zaginęliśmy, -(e)śmy zaginęli
|
zaginęłyśmy, -(e)śmy zaginęły
|
zaginąłeś, -(e)ś zaginął
|
zaginęłaś, -(e)ś zaginęła
|
zaginęłoś, -(e)ś zaginęło
|
zaginęliście, -(e)ście zaginęli
|
zaginęłyście, -(e)ście zaginęły
|
zaginął
|
zaginęła
|
zaginęło
|
zaginęli
|
zaginęły
|
zaginięto
|
zaginąłbym, bym zaginął
|
zaginęłabym, bym zaginęła
|
zaginęłobym, bym zaginęło
|
zaginęlibyśmy, byśmy zaginęli
|
zaginęłybyśmy, byśmy zaginęły
|
zaginąłbyś, byś zaginął
|
zaginęłabyś, byś zaginęła
|
zaginęłobyś, byś zaginęło
|
zaginęlibyście, byście zaginęli
|
zaginęłybyście, byście zaginęły
|
zaginąłby, by zaginął
|
zaginęłaby, by zaginęła
|
zaginęłoby, by zaginęło
|
zaginęliby, by zaginęli
|
zaginęłyby, by zaginęły
|
zaginięto by
|
niech zaginę
|
zagińmy
|
zagiń
|
zagińcie
|
niech zaginie
|
niech zaginą
|
zaginąwszy
|
zaginięcie
|
Further reading
edit
- zaginąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaginąć in Polish dictionaries at PWN