zahmet
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish زحمت (zahmet), from Arabic زَحْمَة (zaḥma).
Pronunciation edit
Noun edit
zahmet (definite accusative zahmeti, plural zahmetler)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | zahmet | |
Definite accusative | zahmeti | |
Singular | Plural | |
Nominative | zahmet | zahmetler |
Definite accusative | zahmeti | zahmetleri |
Dative | zahmete | zahmetlere |
Locative | zahmette | zahmetlerde |
Ablative | zahmetten | zahmetlerden |
Genitive | zahmetin | zahmetlerin |