zaplątać

See also: zaplatać

Polish

Etymology

From za- +‎ plątać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈplɔn.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔntat͡ɕ
• Syllabification: za‧plą‧tać

Verb

zaplątać pf (imperfective plątać or zaplątywać)

1. (transitive) to tangle, to ravel
2. (reflexive with się) to become tangled

Conjugation

Conjugation of zaplątać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaplątać
future tense	1st	zaplączę			zaplączemy
	2nd	zaplączesz			zaplączecie
	3rd	zaplącze			zaplączą
	impersonal	zaplącze się
past tense	1st	zaplątałem, -(e)m zaplątał	zaplątałam, -(e)m zaplątała	zaplątałom, -(e)m zaplątało	zaplątaliśmy, -(e)śmy zaplątali	zaplątałyśmy, -(e)śmy zaplątały
	2nd	zaplątałeś, -(e)ś zaplątał	zaplątałaś, -(e)ś zaplątała	zaplątałoś, -(e)ś zaplątało	zaplątaliście, -(e)ście zaplątali	zaplątałyście, -(e)ście zaplątały
	3rd	zaplątał	zaplątała	zaplątało	zaplątali	zaplątały
	impersonal	zaplątono
conditional	1st	zaplątałbym, bym zaplątał	zaplątałabym, bym zaplątała	zaplątałobym, bym zaplątało	zaplątalibyśmy, byśmy zaplątali	zaplątałybyśmy, byśmy zaplątały
	2nd	zaplątałbyś, byś zaplątał	zaplątałabyś, byś zaplątała	zaplątałobyś, byś zaplątało	zaplątalibyście, byście zaplątali	zaplątałybyście, byście zaplątały
	3rd	zaplątałby, by zaplątał	zaplątałaby, by zaplątała	zaplątałoby, by zaplątało	zaplątaliby, by zaplątali	zaplątałyby, by zaplątały
	impersonal	zaplątono by
imperative	1st	niech zaplączę			zaplączmy
	2nd	zaplącz			zaplączcie
	3rd	niech zaplącze			niech zaplączą
passive adjectival participle		zaplątany	zaplątana	zaplątane	zaplątani	zaplątane
anterior adverbial participle		zaplątawszy
verbal noun		zaplątanie

Further reading

• zaplątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaplątać in Polish dictionaries at PWN