zelatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of zēlō.
Participle edit
zēlātus (feminine zēlāta, neuter zēlātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | zēlātus | zēlāta | zēlātum | zēlātī | zēlātae | zēlāta | |
Genitive | zēlātī | zēlātae | zēlātī | zēlātōrum | zēlātārum | zēlātōrum | |
Dative | zēlātō | zēlātō | zēlātīs | ||||
Accusative | zēlātum | zēlātam | zēlātum | zēlātōs | zēlātās | zēlāta | |
Ablative | zēlātō | zēlātā | zēlātō | zēlātīs | |||
Vocative | zēlāte | zēlāta | zēlātum | zēlātī | zēlātae | zēlāta |
References edit
- zelatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)