zeval
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish زوال (zeval), from Arabic زَوَال (zawāl).
Pronunciation edit
Noun edit
zeval (definite accusative zevali, plural zevaller)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | zeval | |
Definite accusative | zevali | |
Singular | Plural | |
Nominative | zeval | zevaller |
Definite accusative | zevali | zevalleri |
Dative | zevale | zevallere |
Locative | zevalde | zevallerde |
Ablative | zevalden | zevallerden |
Genitive | zevalin | zevallerin |
See also edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “zeval”, in Nişanyan Sözlük