zimowlina
Polish edit
Etymology edit
From zimowla + -ina. First attested in 1691.
Pronunciation edit
Noun edit
zimowlina f
- (Middle Polish, poetic) harsh or brutal winter
- 1691, Marcus Annaeus Lucanus, translated by Jan Bardziński, Odrodzona W Oyczystym Języku Farsalia Lukana[1], page 54:
- I tak wszystka zachodnia hiszpańska kraina
Spiekła się, gdy ją sucha trapi zimowlina- And that is how the entire Spanish nation
Burned up when the dry harsh winter afflicted it.
- And that is how the entire Spanish nation
Declension edit
Attested forms of zimowlina
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zimowlina | — |
| genitive | — | — |
| dative | — | — |
| accusative | — | — |
| instrumental | — | — |
| locative | — | — |
| vocative | — | — |
Related terms edit
noun
Further reading edit
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zimowlina”, in Słownik języka polskiego[2], volume 6, page 937
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zimowlina”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zimowlina”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 507
M. Arcta Słownik Staropolski/Zimowlina on the Polish Wikisource.Wikisource pl
