zwalczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ walczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzval.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: zwal‧czyć

Verb

zwalczyć pf (imperfective zwalczać)

1. (transitive) to fight off, to overcome, to combat

Conjugation

Conjugation of zwalczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zwalczyć
future tense	1st	zwalczę			zwalczymy
	2nd	zwalczysz			zwalczycie
	3rd	zwalczy			zwalczą
	impersonal	zwalczy się
past tense	1st	zwalczyłem, -(e)m zwalczył	zwalczyłam, -(e)m zwalczyła	zwalczyłom, -(e)m zwalczyło	zwalczyliśmy, -(e)śmy zwalczyli	zwalczyłyśmy, -(e)śmy zwalczyły
	2nd	zwalczyłeś, -(e)ś zwalczył	zwalczyłaś, -(e)ś zwalczyła	zwalczyłoś, -(e)ś zwalczyło	zwalczyliście, -(e)ście zwalczyli	zwalczyłyście, -(e)ście zwalczyły
	3rd	zwalczył	zwalczyła	zwalczyło	zwalczyli	zwalczyły
	impersonal	zwalczono
conditional	1st	zwalczyłbym, bym zwalczył	zwalczyłabym, bym zwalczyła	zwalczyłobym, bym zwalczyło	zwalczylibyśmy, byśmy zwalczyli	zwalczyłybyśmy, byśmy zwalczyły
	2nd	zwalczyłbyś, byś zwalczył	zwalczyłabyś, byś zwalczyła	zwalczyłobyś, byś zwalczyło	zwalczylibyście, byście zwalczyli	zwalczyłybyście, byście zwalczyły
	3rd	zwalczyłby, by zwalczył	zwalczyłaby, by zwalczyła	zwalczyłoby, by zwalczyło	zwalczyliby, by zwalczyli	zwalczyłyby, by zwalczyły
	impersonal	zwalczono by
imperative	1st	niech zwalczę			zwalczmy
	2nd	zwalcz			zwalczcie
	3rd	niech zwalczy			niech zwalczą
passive adjectival participle		zwalczony	zwalczona	zwalczone	zwalczeni	zwalczone
anterior adverbial participle		zwalczywszy
verbal noun		zwalczenie

Further reading

• zwalczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwalczyć in Polish dictionaries at PWN