ορθογώνιος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὀρθογώνιος (orthogṓnios, “right-angled”).

Pronunciation

• IPA^(key): /or.θoˈɣo.ni.os/

Adjective

ορθογώνιος • (orthogónios) m (feminine ορθογώνια, neuter ορθογώνιο)

1. (geometry) orthogonal, right-angled, rectangular

Declension

Declension of ορθογώνιος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορθογώνιος •	ορθογώνια •	ορθογώνιο •	ορθογώνιοι •	ορθογώνιες •	ορθογώνια •
genitive	ορθογώνιου •	ορθογώνιας •	ορθογώνιου •	ορθογώνιων •	ορθογώνιων •	ορθογώνιων •
accusative	ορθογώνιο •	ορθογώνια •	ορθογώνιο •	ορθογώνιους •	ορθογώνιες •	ορθογώνια •
vocative	ορθογώνιε •	ορθογώνια •	ορθογώνιο •	ορθογώνιοι •	ορθογώνιες •	ορθογώνια •

Derived terms

• ορθογώνιο τρίγωνο n (orthogónio trígono, “right-angled triangle”)
• ορθογώνιο παραλληλόγραμμο n (orthogónio parallilógrammo, “rectangle”)

Further reading

• “ορθογώνιος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998