Reconstruction:Proto-West Germanic/morgin
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *murginaz.
Noun edit
*morgin m[1]
Inflection edit
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *murgin | |
Genitive | *murginas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *murgin | *murginō, *murginōs |
Accusative | *murgin | *murginā |
Genitive | *murginas | *murginō |
Dative | *murginē | *murginum |
Instrumental | *murginu | *murginum |
Alternative forms edit
Descendants edit
- Old English: morgen, margen; merġen, mergen, meriġen, merien, myrġen
- Old Frisian: morgen, mergen, morn, mern
- Old Saxon: morgan
- Old Dutch: morgan, *margan, *mergin
- Old High German: morgan
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 19: “*morgin”