Asturian
edit
Etymology
edit
Borrowed from Latin condemnō, condemnāre.
condenar (first-person singular indicative present condeno, past participle condenáu)
- to condemn; to sentence
Conjugation
edit
Conjugation of condenar
infinitive
|
condenar
|
gerund
|
condenando
|
past participle
|
m condenáu, f condenada, n condenao, m pl condenaos, f pl condenaes
|
person
|
first singular yo
|
second singular tu
|
third singular él/elli
|
first plural nosotros/nós
|
second plural vosotros/vós
|
third plural ellos
|
indicative
|
present
|
condeno
|
condenes
|
condena
|
condenamos
|
condenáis
|
condenen
|
imperfect
|
condenaba
|
condenabes
|
condenaba
|
condenábemos, condenábamos
|
condenabeis, condenabais
|
condenaben
|
preterite
|
condené
|
condenasti, condenesti
|
condenó
|
condenemos
|
condenastis, condenestis
|
condenaron
|
pluperfect
|
condenare, condenara
|
condenares, condenaras
|
condenare, condenara
|
condenáremos, condenáramos
|
condenareis, condenarais
|
condenaren, condenaran
|
future
|
condenaré
|
condenarás
|
condenará
|
condenaremos
|
condenaréis
|
condenarán
|
conditional
|
condenaría
|
condenaríes
|
condenaría
|
condenaríemos, condenaríamos
|
condenaríeis, condenaríais
|
condenaríen
|
subjunctive
|
present
|
condene
|
condenes, condenas
|
condene
|
condenemos
|
condenéis
|
condenen, condenan
|
imperfect
|
condenare, condenara
|
condenares, condenaras
|
condenare, condenara
|
condenáremos, condenáramos
|
condenareis, condenarais
|
condenaren, condenaran
|
imperative
|
—
|
condena
|
—
|
—
|
condenái
|
—
|
Galician
edit
Etymology
edit
Learned borrowing from Latin condemnō, condemnāre.
Pronunciation
edit
condenar (first-person singular present condeno, first-person singular preterite condenei, past participle condenado)
- to condemn
Conjugation
edit
|
Singular
|
Plural
|
First-person (eu)
|
Second-person (ti / tu)
|
Third-person (ele / ela / você)
|
First-person (nós)
|
Second-person (vós)
|
Third-person (eles / elas / vocês)
|
Infinitive
|
Impersonal
|
condenar
|
Personal
|
condenar
|
condenares
|
condenar
|
condenarmos
|
condenardes
|
condenarem
|
Gerund
|
|
condenando
|
Past participle
|
Masculine
|
condenado
|
condenados
|
Feminine
|
condenada
|
condenadas
|
Indicative
|
Present
|
condeno
|
condenas
|
condena
|
condenamos
|
condenades, condenais
|
condenam
|
Imperfect
|
condenava
|
condenavas
|
condenava
|
condenávamos
|
condenávades, condenáveis, condenávais1
|
condenavam
|
Preterite
|
condenei
|
condenaste, condenache1
|
condenou
|
condenamos
|
condenastes
|
condenárom, condenaram
|
Pluperfect
|
condenara
|
condenaras
|
condenara
|
condenáramos
|
condenárades, condenáreis, condenárais1
|
condenaram
|
Future
|
condenarei
|
condenarás
|
condenará
|
condenaremos
|
condenaredes, condenareis
|
condenarám, condenarão
|
Conditional
|
condenaria
|
condenarias
|
condenaria
|
condenaríamos
|
condenaríades, condenaríeis, condenaríais1
|
condenariam
|
Subjunctive
|
Present
|
condene
|
condenes
|
condene
|
condenemos
|
condenedes, condeneis
|
condenem
|
Imperfect
|
condenasse
|
condenasses
|
condenasse
|
condenássemos
|
condenássedes, condenásseis
|
condenassem
|
Future
|
condenar
|
condenares
|
condenar
|
condenarmos
|
condenardes
|
condenarem
|
Imperative
|
Affirmative
|
|
condena
|
condene
|
condenemos
|
condenade, condenai
|
condenem
|
Negative (nom)
|
nom condenes
|
nom condene
|
nom condenemos
|
nom condenedes, nom condeneis
|
nom condenem
|
References
edit
- Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “condenar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “conden”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
- “condenar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “condenar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “condenar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “condenar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “condenar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
edit
Etymology
edit
Borrowed from Latin condemnāre.
Pronunciation
edit
- IPA(key): /kondeˈnaɾ/ [kõn̪.d̪eˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧de‧nar
condenar (first-person singular present condeno, first-person singular preterite condené, past participle condenado)
- to condemn
- Synonym: dañar (obsolete)
Conjugation
edit
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of condenar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive condenar
|
dative
|
condenarme
|
condenarte
|
condenarle, condenarse
|
condenarnos
|
condenaros
|
condenarles, condenarse
|
accusative
|
condenarme
|
condenarte
|
condenarlo, condenarla, condenarse
|
condenarnos
|
condenaros
|
condenarlos, condenarlas, condenarse
|
|
with gerund condenando
|
dative
|
condenándome
|
condenándote
|
condenándole, condenándose
|
condenándonos
|
condenándoos
|
condenándoles, condenándose
|
accusative
|
condenándome
|
condenándote
|
condenándolo, condenándola, condenándose
|
condenándonos
|
condenándoos
|
condenándolos, condenándolas, condenándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative condena
|
dative
|
condéname
|
condénate
|
condénale
|
condénanos
|
not used
|
condénales
|
accusative
|
condéname
|
condénate
|
condénalo, condénala
|
condénanos
|
not used
|
condénalos, condénalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative condená
|
dative
|
condename
|
condenate
|
condenale
|
condenanos
|
not used
|
condenales
|
accusative
|
condename
|
condenate
|
condenalo, condenala
|
condenanos
|
not used
|
condenalos, condenalas
|
|
with formal second-person singular imperative condene
|
dative
|
condéneme
|
not used
|
condénele, condénese
|
condénenos
|
not used
|
condéneles
|
accusative
|
condéneme
|
not used
|
condénelo, condénela, condénese
|
condénenos
|
not used
|
condénelos, condénelas
|
|
with first-person plural imperative condenemos
|
dative
|
not used
|
condenémoste
|
condenémosle
|
condenémonos
|
condenémoos
|
condenémosles
|
accusative
|
not used
|
condenémoste
|
condenémoslo, condenémosla
|
condenémonos
|
condenémoos
|
condenémoslos, condenémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative condenad
|
dative
|
condenadme
|
not used
|
condenadle
|
condenadnos
|
condenaos
|
condenadles
|
accusative
|
condenadme
|
not used
|
condenadlo, condenadla
|
condenadnos
|
condenaos
|
condenadlos, condenadlas
|
|
with formal second-person plural imperative condenen
|
dative
|
condénenme
|
not used
|
condénenle
|
condénennos
|
not used
|
condénenles, condénense
|
accusative
|
condénenme
|
not used
|
condénenlo, condénenla
|
condénennos
|
not used
|
condénenlos, condénenlas, condénense
|
Derived terms
edit
Related terms
edit
Descendants
edit
References
edit
Further reading
edit