Dutch edit

Etymology edit

From Middle Dutch corrigeren, from Old French corriger, from Latin corrigō.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kɔriˈʒeːrə(n)/, /kɔriˈɣeːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: cor‧ri‧ge‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb edit

corrigeren

  1. (transitive) to correct (to make something that was not valid become right)

Inflection edit

Conjugation of corrigeren (weak)
infinitive corrigeren
past singular corrigeerde
past participle gecorrigeerd
infinitive corrigeren
gerund corrigeren n
present tense past tense
1st person singular corrigeer corrigeerde
2nd person sing. (jij) corrigeert corrigeerde
2nd person sing. (u) corrigeert corrigeerde
2nd person sing. (gij) corrigeert corrigeerde
3rd person singular corrigeert corrigeerde
plural corrigeren corrigeerden
subjunctive sing.1 corrigere corrigeerde
subjunctive plur.1 corrigeren corrigeerden
imperative sing. corrigeer
imperative plur.1 corrigeert
participles corrigerend gecorrigeerd
1) Archaic.

Related terms edit

Descendants edit

  • Afrikaans: korrigeer
  • Negerhollands: korrigeer