Interlingua edit

Noun edit

delinquentia (plural delinquentias)

  1. delinquency

Latin edit

Etymology 1 edit

From dēlinquēns (transgressing”, “offending) +‎ -ia (abstract noun-forming suffix).

Pronunciation edit

Noun edit

dēlinquentia f (genitive dēlinquentiae); first declension

  1. (Late Latin) misdeed, offense, transgression
    Synonyms: dēlictum, peccātum, scelus, crīmen, vitium, noxa, facinus, iniūria, error, culpa, malum, commissum, maleficium
    Antonyms: bonum, rēctum, virtūs
Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dēlinquentia dēlinquentiae
Genitive dēlinquentiae dēlinquentiārum
Dative dēlinquentiae dēlinquentiīs
Accusative dēlinquentiam dēlinquentiās
Ablative dēlinquentiā dēlinquentiīs
Vocative dēlinquentia dēlinquentiae
Related terms edit
Descendants edit

References edit

Etymology 2 edit

From dēlinquēns.

Pronunciation edit

Participle edit

dēlinquentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of dēlinquēns