Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse drengr, from Proto-Germanic *drangijaz.

Pronunciation edit

Noun edit

drongur m (genitive singular dreingjar or drongs, plural dreingir)

  1. boy
  2. son
  3. boyfriend
  4. celibate, bachelor
  5. hero
  6. jack, knave (cards)

Declension edit

m34 Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative drongur drongurin dreingir dreingirnir
Accusative drong drongin dreingir dreingirnar
Dative dreingi/
drongi
dreinginum/
dronginum
dreingjum dreingjunum
Genitive dreingjar/
drongs
dreingjarins/
drongsins
dreingja dreingjanna