fetta

English edit

fetta (countable and uncountable, plural fettas)

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

fetta (weak verb, third-person singular past indicative fetti, supine fett)

fetta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fetta
supine (sagnbót)		fett
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fettandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fetti	við fettum	present (nútíð)	ég fetti	við fettum
	þú fettir	þið fettið		þú fettir	þið fettið
	hann, hún, það fettir	þeir, þær, þau fetta		hann, hún, það fetti	þeir, þær, þau fetti

past (þátíð)	ég fetti	við fettum	past (þátíð)	ég fetti	við fettum
	þú fettir	þið fettuð		þú fettir	þið fettuð
	hann, hún, það fetti	þeir, þær, þau fettu		hann, hún, það fetti	þeir, þær, þau fettu

imperative (boðháttur)	fett (þú)	fettið (þið)
	fettu	fettiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fettast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fettast
supine (sagnbót)		fest
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fettandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fettist	við fettumst	present (nútíð)	ég fettist	við fettumst
	þú fettist	þið fettist		þú fettist	þið fettist
	hann, hún, það fettist	þeir, þær, þau fettast		hann, hún, það fettist	þeir, þær, þau fettist

past (þátíð)	ég fettist	við fettumst	past (þátíð)	ég fettist	við fettumst
	þú fettist	þið fettust		þú fettist	þið fettust
	hann, hún, það fettist	þeir, þær, þau fettust		hann, hún, það fettist	þeir, þær, þau fettust

imperative (boðháttur)	fest (þú)	fettist (þið)
	festu	fettisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fettur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fettur	fett	fett	fettir	fettar	fett
accusative (þolfall)	fettan	fetta	fett	fetta	fettar	fett
dative (þágufall)	fettum	fettri	fettu	fettum	fettum	fettum
genitive (eignarfall)	fetts	fettrar	fetts	fettra	fettra	fettra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fetti	fetta	fetta	fettu	fettu	fettu
accusative (þolfall)	fetta	fettu	fetta	fettu	fettu	fettu
dative (þágufall)	fetta	fettu	fetta	fettu	fettu	fettu
genitive (eignarfall)	fetta	fettu	fetta	fettu	fettu	fettu

Uncertain; several possibilities exist. Probably ultimately from Latin findere, through an alteration of its past participle fissus into a form *fictus > *fectus, later becoming feminine. (Compare the change from fixus to fitto). An alternative may be a Vulgar Latin *offetta (“little piece”), diminutive of offa. Compare Galician and Portuguese fita, Dalmatian fiata, Sicilian feḍḍa, Sardinian fitta.

fetta f (plural fette)

Root
f-t-t
4 terms

fetta f (plural fetet)