kolba

See also: kolbą

Estonian

Noun

kolba

1. genitive singular of kolp

Polish

Etymology

Borrowed from German Kolben.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔl.ba/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlba
• Syllabification: kol‧ba

Noun

kolba f (diminutive kolbka)

1. laboratory flask
2. butt (buttstock of a rifle)
3. ear of corn
4. (botany) spadix

Declension

Declension of kolba

	singular	plural
nominative	kolba	kolby
genitive	kolby	kolb
dative	kolbie	kolbom
accusative	kolbę	kolby
instrumental	kolbą	kolbami
locative	kolbie	kolbach
vocative	kolbo	kolby

Derived terms

adjective

• kolbowaty

 

Further reading

• kolba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolba in Polish dictionaries at PWN