kurar
Ido edit
Etymology edit
From Esperanto kuri, from French courir, from Latin currō (“run”).
Pronunciation edit
Verb edit
kurar (present tense kuras, past tense kuris, future tense kuros, imperative kurez, conditional kurus)
- to run
Conjugation edit
Conjugation of kurar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | kurar | kurir | kuror | ||||
tense | kuras | kuris | kuros | ||||
conditional | kurus | ||||||
imperative | kurez | ||||||
adjective active participle | kuranta | kurinta | kuronta | ||||
adverbial active participle | kurante | kurinte | kuronte | ||||
nominal active participle | singular | kuranto | kurinto | kuronto | |||
plural | kuranti | kurinti | kuronti | ||||
adjective passive participle | kurata | kurita | kurota | ||||
adverbial passive participle | kurate | kurite | kurote | ||||
nominal passive participle | singular | kurato | kurito | kuroto | |||
plural | kurati | kuriti | kuroti |
Derived terms edit
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
kurar m
- indefinite plural of kur
Swedish edit
Verb edit
kurar
Noun edit
kurar
- indefinite plural of kur